|
Τι
είναι
ο
προστάτης;
Ο
προστάτης
είναι
ένας
αδένας
που
έχει
μέγεθος
όσο
ένα
κάστανο
και
βρίσκεται
ακριβώς
κάτω
από
την
ουροδόχο
κύστη.
Περιβάλλει
την
ουρήθρα,
δια
μέσου
της
οποίας
αποβάλλονται
τα
ούρα.
Η
κύρια
λειτουργία
του
προστάτη
είναι
να
εκκρίνει
ένα
ειδικό
υγρό,
το
προστατικό
υγρό
που
μαζί
με
τα
σπερματοζωάρια
και
το
υγρό
των
σπερματοδόχων
κύστεων
εξέρχεται
διαμέσου
της
ουρήθρας
σαν
σπέρμα,
κατά
τη
διάρκεια
της
σεξουαλικής
επαφής.
|
|
|
Τι
είναι
η
καλοήθης
υπερπλασία
του
προστάτη;
Από
τη
μέση
ηλικία
το
μέγεθος
του
προστάτη
αυξάνεται
προοδευτικά
σε
όλους
τους
άνδρες.
Αν
ο
προστάτης
μεγαλώσει
αρκετά,
ελαττώνει
τη
διάμετρο
της
ουρήθρας
διότι
την
πιέζει
και
η
ροή
των
ούρων
γίνεται
πιο
αδύναμη
και
πιο
αργή.
Αυτό
μπορεί
να
συμβεί
και
σε
μετρίου
μεγέθους
προστάτες.
Αυτή
η
κατάσταση
ονομάζεται
Καλοήθης
Υπερπλασία
Προστάτη
(ΚΥΠ).
Η
καλοήθης
υπερπλασία
του
προστάτη
δεν
είναι
καρκίνος,
ούτε
οδηγεί
σε
καρκίνο,
παρόλο
που
κάποιος
μπορεί
να
έχει
ταυτόχρονα
και
τα
δυο.
Μία
αύξηση
του
μεγέθους
του
προστάτη
και
αλλαγή
στη
ροή
της
ούρησης
λοιπόν
δεν
σημαίνει
απαραίτητα
ότι
έχετε
καρκίνο
του
προστάτη.
Γι
αυτό
κάθε
άνδρας
μετά
την
ηλικία
των
50
ετών
πρέπει
να
επισκέπτεται
τον
ουρολόγο
του
μια
φορά
το
χρόνο
για
πρόληψη
καρκίνου
κάνοντας
ένα
PSA
αλλά
και
για
συμβουλές
και
πιθανή
βοήθεια
για
την
καλοήθη
υπερπλασία
του
προστάτη.
|
|
|
Ποια
είναι
τα
συμπτώματα
της
Καλοήθους
Υπερπλασίας
Προστάτη;
Τα
συμπτώματα
που
εμφανίζονται
πιο
συχνά
είναι:
- Συχνουρία,
δηλαδή
η
ανάγκη
να
ουρείτε
αρκετά
συχνά
- Αδύναμη
ροή
ούρων
- Νυχτερινή
έγερση
για
ούρηση
(νυkτουρία),
δηλαδή
να
ξυπνάτε
αρκετές
φορές
τη
νύχτα
για
να
ουρήσετε.
- Δυσκολία
στην
πρωινή
έναρξη
της
ούρησης
- Επίσχεση
(ο
ασθενής
δεν
μπορεί
να
ουρήσει)
|
|
|
Σε
ποιους
εμφανίζεται
η
Καλοήθης
Υπερπλασία
του
Προστάτη;
Η
καλοήθης
υπερπλασία
του
προστάτη
απασχολεί
1
στους
2
άνδρες
ηλικίας
άνω
των
60
ετών.
Τα
συμπτώματα
της
νόσου
χειροτερεύουν
με
την
αύξηση
της
ηλικίας,
καταλήγοντας
να
απασχολούν
περίπου
80%
των
ανδρών
ηλικίας
άνω
των
60-80
ετών.
|
|
|
Πώς
μπορεί
να
ξέρει
ο
γιατρός
μου
αν
ο
προστάτης
μου
είναι
διογκωμένος;
H
κύρια
μέθοδος
που
έχει
ο
ιατρός
σας
για
να
εξακριβώσει
αν
έχετε
διόγκωση
του
προστάτη
είναι
η
δακτυλική
εξέταση
από
το
ορθό.
Κατά
τη
διάρκεια
αυτής
της
εξέτασης
ο
ιατρός
σας
ψηλαφεί
τον
προστάτη
σας
μέσω
του
εντέρου.
Η
εξέταση
δεν
είναι
επώδυνη
και
προκαλεί
μόνο
μικρή
ενόχληση
στους
περισσότερους
ασθενείς.
Αυτή
η
εξέταση
δίνει
τη
δυνατότητα
στον
ιατρό
σας
να
εκτιμήσει
το
μέγεθος
του
προστάτη
και
να
εξακριβώσει,
εάν
έχει
εξογκώματα
ή
ανώμαλη
υφή.
Ακόμα
μια
σημαντική
εξέταση
(ανώδυνη)
είναι
το
υπερηχογράφημα.
Διενεργείται
από
την
κοιλιά
ή
από
το
έντερο
και
σε
συνδυασμό
με
την
δακτυλική
εξέταση
δίνουν
μια
πλήρη
εικόνα
της
κατάστασης
του
προστάτη.
|
|
Ποιες
είναι
οι
μέθοδοι
για
την
αντιμετώπιση
της
Καλοήθους
Υπερπλασίας
του
Προστάτη;
Όταν
ο
ουρολόγος
διαγνώσει
καλοήθη
υπερπλασία
προστάτη
επιλέγει
την
κατάλληλη
θεραπεία.
Σκοπός
της
θεραπείας
είναι
η
ανακούφιση
του
ασθενούς
από
την
ταλαιπωρία,
που
του
δημιουργούν
τα
συμπτώματα
που
προαναφέρθηκαν.
Ανάλογα
με
τη
βαρύτητα
των
συμπτωμάτων
και
τον
κλινικοεργαστηριακό
έλεγχο
ο
γιατρός
μπορεί
να
επιλέξει
μία
από
τις
παρακάτω
θεραπευτικές
λύσεις:
- Αναμονή
και
παρακολούθηση
- Φαρμακευτική
θεραπεία
- Μη
επεμβατικές
μεθόδους
- Χειρουργική
αντιμετώπιση
|
|
|
Τι
είναι
ο
καρκίνος
του
προστάτη;
Εμφανίζεται
κυρίως
στις
μεγάλες
ηλικίες,
είναι
πρώτος
σε
συχνότητα
στους
άνδρες
στην
Ευρώπη
και
μετά
τον
καρκίνο
του
πνεύμονα
αποτελεί
την
δεύτερη
αιτία
θανάτου
από
νεοπλασματική
νόσο.
7%
των
ανδρών
στην
Ευρώπη
θα
εμφανίσουν
κλινικά
τη
νόσο,
ενώ
το
1,3%
θα
πεθάνει
από
αυτή.
Αιτιολογικοί
παράγοντες
είναι:
- Η
ηλικία
- Η
φυλή
- Η
κληρονομικότητα
Άλλοι
πιθανοί
παράγοντες
κινδύνου
είναι
οι
διατροφικές
συνήθειες
(αυξημένη
κατανάλωση
κόκκινου
κρέατος,
μειωμένη
πρόσληψη
λαχανικών
και
βιταμινών
όπως
Ε
και
D,
ιχνοστοιχείων
όπως
σελήνιο,
λυκοπένης,
πρωτεϊνών
σόγιας
και
ενδεχομένως
ω-6
πολυακόρεστων
οξέων
που
βρίσκονται
στα
ιχθυέλαια).
Δεν
υπάρχει
σαφής
συσχέτιση
του
καρκίνου
του
προστάτου
με
το
κάπνισμα,
αφροδίσια
νοσήματα
και
τις
σεξουαλικές
συνήθειες.
Ορισμένοι
εργάτες
σε
βιομηχανίες
καδμίου
παρουσιάζουν
αυξημένο
κίνδυνο
εμφάνισης
της
νόσου
ΠΡΟΛΗΨΗ
Κάθε
άνδρας
ηλικίας
μεγαλύτερης
των
50
ετών
πρέπει
να
υποβάλλεται
σε
ετήσιο
έλεγχο,
με
μέτρηση
του
PSA
και
δακτυλική
εξέταση.
Οι
ασθενείς
με
συμπτώματα
από
το
κατώτερο
ουροποιητικό
πρέπει
επίσης
να
ελέγχονται
με
δακτυλική
εξέταση
και
PSA.
Σε
άτομα
με
κληρονομικό
ιστορικό
καρκίνου
προστάτου
συνιστάται
ετήσιος
έλεγχος
PSA
από
την
ηλικία
των
40
ετών.
Η
πρώιμη
διάγνωση
συμβάλει
στην
ανακάλυψη
του
κλινικά
εντοπισμένου
καρκίνου
που
είναι
ο
μόνος
που
μπορεί
να
αντιμετωπιστεί
ριζικά
και
να
προσφέρει
ίαση
στο
ασθενή.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο
κλινικά
εντοπισμένος
καρκίνος
αντιμετωπίζεται
είτε
χειρουργικά
(ριζική
προστατεκτομή)
είτε
με
ακτινοθεραπεία.
Τελευταία
χρησιμοποιείται
η
ενδοϊστική
θεραπεία
(βραχυθεραπεία).
Εξαίρεση
στον
κανόνα
αποτελούν
ασθενείς
με
πολύ
μικρή
όγκο,
καλά
διαφοροποιημένο
και
ηλικίας
μεγαλύτερης
των
60
ετών
(στάδιο
Τ1α).
Σε
αυτούς
επιβάλλεται
στενή
παρακολούθηση.
Ο
μεταστατικός
καρκίνος
αντιμετωπίζεται
με
ορμονικούς
χειρισμούς,
οι
οποίοι διαχωρίζονται
σε
πρώτης
και
δεύτερης
γραμμής.
|
|
|
Τι
είναι
η
βιοψία
του
προστάτη?
Η
βιοψία
του
προστάτη
είναι
μία
ιατρική
πράξη
κατά
την
οποία
λαμβάνεται
ένα
μικρό
τεμαχίδιο
από
τον
αδένα
με
τη
βοήθεια
λεπτής
βελόνας.
Χρειάζεται
για
να
βοηθήσει
το
γιατρό
να
κάνει
σωστή
διάγνωση
και
έτσι
να
ληφθεί
η
κατάλληλη
θεραπεία.
Η
εξέταση
αυτή
δεν
χρήζει
ιδιαίτερης
προετοιμασίας
και
γίνεται
με
υπερηχογραφική
καθοδήγηση
διαμέσου
του
ορθού.
Μια
μικρή
μακρόστενη
ειδική
κεφαλή
υπερήχων
τοποθετείται
στον
πρωκτό.
Αυτό
επιτρέπει
στον
γιατρό
να
βλέπει
τον
προστάτη
σε
μια
οθόνη
και
χρησιμοποιώντας
μια
λεπτή
βελόνη
που
περνά
μέσα
από
την
κεφαλή
των
υπερήχων
παίρνει
μερικά
τεμαχίδια
ιστού,
τα
οποία
αποστέλλονται
για
παθολογοανατομική
εξέταση.
H
βιοψία
του
προστάτη
δεν
είναι
ιδιαίτερα
επώδυνη
μια
που
στην
κεφαλή
των
υπερήχων
τοποθετείται
τοπική
αναισθητική
γέλη
(gel).
Κατά
τη
διάρκειά
της
ο
ασθενής
μπορεί
να
αισθανθεί
δυσάρεστα
αλλά
όχι
περισσότερο
από
την
κοινή
εξέταση
του
προστάτη.
Ενδέχεται
να
νιώσει
κάποια
πίεση
αλλά
ελάχιστοι
ασθενείς
παραπονιούνται
για
πόνο.
Οι
επιπλοκές
της
είναι
εξαιρετικά
σπάνιες
αλλά
πρέπει
να
έχουμε
υπόψιν
ότι
υπάρχει
μικρή
πιθανότητα
ανάπτυξης
λοίμωξης
στην
περιοχή
(για
το
λόγο
αυτό
ενδείκνυται
η
έναρξη
αντιβιοτικής
αγωγής
πριν
τη
διενέργεια
της
εξέτασης).
Επιπρόσθετα
υπάρχει
μικρός
κίνδυνος
αιμορραγίας
στα
ούρα,
τα
κόπρανα
ή
το
σπέρμα.
|
|
|
Τι
είναι
η
αιματουρία;
Αιματουρία
είναι
η
κατάσταση
κατά
την
οποία
ο
ασθενής
αποβάλλει
ούρα
που
περιέχουν
αίμα.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
- λιθίαση
ουροποιητικού
- υπερπλασία
προστάτη
- ουρολοιμώξεις
- καρκίνος
ουροποιητικού
- λήψη
αντιπηκτικών
φαρμάκων
- συγγενής
αιμορραγική
διάθεση
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΕΣ
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
- κλινική
εξέταση
- δακτυλική
εξέταση
του
προστάτη
- γενική
ούρων
- καλλιέργεια
ούρων
- γενική
αίματος
- ουρία,
κρεατινίνη
- PSA
- ακτινογραφία
ουροποιητικού
- υπερηχογράφημα
ουροποιητικού
ή
ενδοφλέβια
πυελογραφία
- κυτταρολογική
εξέταση
ούρων
- κυστεοσκόπηση
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
- σε
ουρολοίμωξη
αντιβιοτική
αγωγή
- σε
λιθίαση
συνήθως
εξωσωματική
λιθοτριψία
- σε
υπερπλασία
προστάτη
φαρμακευτική
αγωγή
ή
χειρουργική
θεραπεία
- σε
καρκίνο
του
ουροποιητικού
χειρουργική
θεραπεία.
|
|
|
Τι
είναι
ο
καρκίνος
της
ουροδόχου
κύστης;
Μετά
τον
καρκίνο
του
προστάτη
αποτελεί
το
δεύτερο
σε
συχνότητα
καρκίνο
του
ουροποιητικού
Η
συχνότητα
του
είναι
αυξημένη
στις
μεγάλες
ηλικίες
με
μέση
ηλικία
εμφάνισης
τα
69
έτη
για
τους
άνδρες
και
τα
71
έτη
για
τις
γυναίκες,
μπορεί
όμως
να
εμφανιστεί
σε
κάθε
ηλικία.
Ευθύνεται
για
το
2,6%
των
θανάτων
στους
άνδρες
και
το
1,4%
στις
γυναίκες
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
- Επαγγελματική
έκθεση
σε
χημικά
καρκινογόνα
(εργάτες
βιομηχανιών
ελαστικών,
πετρελαίου,
δέρματος,
χημικών
και
βαφών.
- Κάπνισμα
- Κατάχρηση
αναλγητικών
- Κυκλοφωσφαμίδη
- Ακτινοβολία
της
πυέλου
- Χρόνια
κυστίτιδα
και
μερικές
λοιμώξεις
- Κληρονομικότητα
Η
νόσος
εμφανίζεται
συνήθως
(85%)
με
αιματουρία
η
οποία
μπορεί
να
είναι
είτε
μικροσκοπική
είτε
μακροσκοπική,
συχνά
δε
είναι
διαλείπουσα.
Ερεθιστικά
συμπτώματα
(συχνουρία,
νυκτουρία,
επιτακτική
ούρηση)
μπορεί
να
υπάρχουν.
Σπάνιες
εκδηλώσεις
είναι
ο
οσφυϊκός
πόνος,
ψηλαφητή
μάζα,
οίδημα
κάτω
άκρων,
απώλεια
βάρους.
Η
διάγνωση
πάντα
επιβεβαιώνεται
με
την
κυστεοσκόπηση
και
τη
βιοψία.
Η
θεραπευτική
αντιμετώπιση
εξαρτάται
από
το
στάδιο
της
νόσου.
Ασθενείς
με
επιφανειακό
νεόπλασμα,
μετά
την
εκτομή
και
τη
βιοψία
του,
είτε
εντάσσονται
σε
πρόγραμμα
συστηματικής
παρακολούθησης,
είτε
σε
ενδοκυστική
θεραπεία.
Σε
περιπτώσεις
με
μεγάλους,
πολλαπλούς,
υποτροπιάζοντες
όγκους
ή
συνύπαρξής
τους
με
καρκίνωμα
in
situ
από
μεταβατικό
επιθήλιο
χορηγείται
πάντα
επικουρική
ενδοκυστική
θεραπεία.
Ασθενείς
με
διηθητικούς
όγκους
είναι
υποψήφιοι
για
ριζική
κυστεκτομή.
Εκτεταμένοι
και
ανεγχείρητοι
όγκοι
αντιμετωπίζονται
συνήθως
με
χημειοθεραπεία.
|
|
|
Πως
γίνεται
η
εξωσωματική
λιθοτριψία?
Η
εξωσωματική
λιθοτριψία
γίνεται
με
τη
βοήθεια
του
λιθοτρίπτη
και
αποτελεί
τη
θεραπεία
εκλογής
για
λίθους
του
ανώτερου
ουροποιητικού
και
κάτω
από
ορισμένες
προϋποθέσεις
του
κατώτερου
ουροποιητικού.
Είναι
αναίμακτη
μέθοδος
σχετικά
ανώδυνη,
μικρής
χρονικής
διάρκειας
και
δεν
απαιτεί
στις
περισσότερες
περιπτώσεις
νοσηλεία
στο
νοσοκομείο.
Η
αρχή
λειτουργίας
του
λιθοτρίπτη
βασίζεται
στην
παραγωγή
και
τον
εστιασμό
στον
λίθο
ακουστικών
κυμάτων
με
συχνότητα
μεγαλύτερης
των
υπερήχων.
Ο
εστιασμός
γίνεται
υπό
υπερηχογραφικό
ή
ακτινοσκοπικό
έλεγχο.
Με
την
επαναλαμβανόμενη
εφαρμογή
των
κυμάτων
κρούσης
υψηλής
συχνότητας
γίνεται
καταστροφή
των
δυνάμεων
συνοχής
του
λίθου,
κατακερματισμός
του
και
αποβολή
του
με
την
μορφή
θραυσμάτων.
|
|
|
Τι
είναι
η
Νυκτερινή
Ενούρηση
της
παιδικής
ηλικίας?
Πρόκειται
για
την
ακράτεια
ούρων
κατά
τη
διάρκεια
του
ύπνου
μετά
την
ηλικία
των
πέντε
ετών,
που
δεν
συνοδεύεται
από
άλλα
συμπτώματα.
Εξαιτίας
μιας
ανισορροπίας
στην
παραγωγή
ούρων
και
τη
χωρητικότητα
της
κύστης,
κατά
τη
διάρκεια
της
νύχτας
η
κύστη
γεμίζει
και
το
παιδί
είτε
θα
σηκωθεί
και
θα
αδειάσει
την
κύστη
του
είτε
δεν
θα
σηκωθεί
και
θα
ουρήσει
ενώ
κοιμάται.
Ένα
ημερολόγιο
ούρησης
με
καταγραφή
της
λειτουργίας
της
κύστης
κατά
τη
διάρκεια
της
ημέρας
και
του
όγκου
των
παραγόμενων
ούρων
κατά
τη
διάρκεια
της
νύχτας,
βοηθά
στο
σχεδιασμό
της
θεραπείας.
Αυτή
είναι
κατά
κύριο
λόγο
συντηρητική
και
περιλαμβάνει
τον
λεγόμενο
"συναγερμό
ούρησης"
και
τη
χορήγηση
δεσμοπρεσσίνης.
|
|
|